Podczas naszej sobotniej debaty studenckiej dyskutowaliśmy o tym, czy jako demokratyczny i przestrzegający zasad kraj, powinniśmy współpracować z rządami krajów, które łamią prawa człowieka. Niejako przy okazji zadaliśmy pytanie, czy powinniśmy prowadzić interesy z firmami i korporacjami, które nie przestrzegają praw człowieka (nie respektują praw pracownika). Starły się dwie perspektywy: pierwsza to taka, że nie, nie powinniśmy z takimi krajami współpracować, gdyż należy kierować się zasadami moralnymi i etycznymi, które uczynią z nas prawdziwego lidera w świecie.
Postępując godnie i etycznie uzyskamy w świecie prestiż i w dłuższej perspektywie zwiększymy nasze wpływy polityczne. Nasze etyczne zasady postępowania przysporzą nam wielu sojuszników, którzy pójdą w nasze ślady, wprowadzą podobne standardy moralne w handlu i biznesie, będą wymagać od innych tego, w co sami wierzą i w ten sposób stworzymy lepszy świat. Druga perspektywa to taka, że nie możemy sobie pozwolić ani jako kraj, ani jako prywatne przedsiębiorstwa, na luksus wyższości moralnej, gdyż naczelnym celem jest ciągły wzrost gospodarczy i tylko poprzez wzbogacenie się (na przykład na handlu) uzyskamy szacunek i prestiż w świecie. Padły argumenty, iż większość krajów w świecie nie przestrzega praw człowieka (zarówno tych biednych w Azji i Afryce) jak i bogatych (w Ameryce Północnej i Europie), zatem nie możemy nie współpracować z takimi krajami, gdyż tak naprawdę nie byłoby w ogóle z kim współpracować.
Wspomniano o tym, że izolacja krajów i przedsiębiorstw, które naruszają prawa człowieka spowoduje w nich eskalację złych praktyk i co gorsza, eskalację niekontrolowaną, gdyż nikt nie będzie nikomu mógł zwrócić uwagi na tak istotne nadużycia. Wielokrotnie podnoszono argument, że nie żyjemy w idealnym świecie i że nie da się prowadzić interesów w duchu całkowitej uczciwości i absolutnego poszanowania praw. Wysunięto nawet tezę, że istniejące regulacje prawne są jedynie sugestią i nie są w stanie powstrzymać złych praktyk, ani zapobiec łamaniu praw (Powszechna Deklaracja Praw Człowieka nie ma wiążącej mocy prawnej, a jest jedynie powszechnie przyjętą wykładnią postępowania).
Argumenty te wydały się rezonować z odczuciami widowni, gdyż głosowanie nad tezami „Nie, nie powinniśmy współpracować” oraz „Tak, powinniśmy współpracować” jednogłośnie wykazało, że z różnych powodów praktycznych nie możemy sobie pozwolić na to, aby nie współpracować z krajami, które łamią prawa człowieka. Argumenty sugerujące bojkot takich krajów i przedsiębiorstw na arenie międzynarodowej nie znalazły zrozumienia ani odzewu.
Czy gdybyś był obecny na tej debacie, wynik głosowania byłby taki sam? Czy zaprotestowałbyś przeciwko hipokryzji kryteriów gospodarczych i podwójnej moralności w postępowaniu wobec bogatych i biednych (rozwijających się) krajów lub przedsiębiorstw, które są zbyt popularne, aby je zbojkotować? Cóż, następnym razem nie pozwól, aby zadecydowano za Ciebie i przyjdź na naszą kolejną debatę!
Zapraszamy!
