Ustaliliśmy, że wolność słowa jest podstawową wartością w społeczeństwie demokratycznym, którego obywatele nie powinni obawiać się wyrażania swoich opinii pod groźbą kary, cenzury i w poczuciu strachu. Wolność słowa jest zagwarantowana poprzez Powszechną deklarację praw człowieka ONZ (art.19) oraz Konstytucję RP (art.54, który także zakazuje cenzury). Jednakże przyznaliśmy, że istnieją pewne ograniczenia tego przywileju. Nie jest dopuszczalne stosowanie mowy nienawiści (wypowiedzi, które szerzą, propagują i usprawiedliwiają nienawiść rasową, ksenofobię, antysemityzm oraz inne formy nietolerancji, podważające bezpieczeństwo demokratyczne, spoistość kulturową i pluralizm). Zgodziliśmy się, że takie formy wypowiedzi podlegają karze i powinny być eliminowane z przestrzeni publicznej.
Wykazaliśmy, że nowoczesne formy komunikacji (media społecznościowe jak np. Twitter), niestety, powszechnie szerzą fałszywe treści aby szokować, siać dezinformację, dla wzrostu popularności i łatwego zarobku (clickbait).
Skonstatowaliśmy, że poprawność polityczna choć w teorii zasadna i ustrzegająca nas przed rasizmem, cenzurą i homofobią, prowadzi często do wynaturzeń innego rodzaju: pozytywnej dyskryminacji osób innej rasy i odmiennej orientacji seksualnej oraz ich nadreprezentacji w filmach i serialach telewizyjnych (np. platforma streamingowa Netflix).
Analizowaliśmy problem obrazy uczuć religijnych, przywołując incydent ataku fanatyków religijnych na redakcję francuskiego czasopisma Charlie Hebdo z 2014r. oraz przypadek brytyjskiego pisarza Salmana Rushdiego, na którym od 34 lat ciąży <em>fatwa</em> (wyrok śmierci) za domniemaną obrazę uczuć religijnych. Przytoczyliśmy prawną zasadność zakazu obrazy uczuć religijnych (art.196 Konstytucji RP) i staraliśmy się wyjaśnić jakie aspekty ekspresji artystycznej mogłyby prowadzić do religijnej obrazy i czy mogą uzasadniać ekstremalne reakcje wśród fanatyków.
Przywołaliśmy satyrę i komedię jako sferę działalności artystycznej szczególnie narażonej na ataki cenzury i podatnej na oskarżenia o obrazę moralności i uczuć religijnych. Przykłady niepokornych komików takich jak Ricky Gervais, Dave Chapelle i celebrytów jak na przykład Kanye West, Kevin Hart uwidoczniły drażliwość na tematy nie dla wszystkich zabawne i nieakceptowalne w obecnych czasach przez część społeczeństwa (snowflake generation).
Wspomnieliśmy o nerwowości debaty na tematy dotyczące grup społecznych LGBTQ+ postrzeganych jako odmienne i niedopuszczające krytyki wobec ich odmienności, chociaż nie udało nam się określić jak dużym jest to problemem w praktyce, a do jakiego stopnia stworzonym przez grupy interesów w mediach społecznościowych i nadmiernie akcentowanym w przestrzeni debaty publicznej.
Pod koniec debaty poprosiliśmy widownię o wyrażenie opinii poprzez głosowanie ZA i PRZECIW nadmiernemu ograniczaniu wolności słowa. Stosunkiem 13 głosów PRZECIWKO do 5 głosów ZA widownia uznała nadmierne ograniczenia wolności słowa za niewłaściwe i niepotrzebne. Uznając konieczność interwencji w przypadkach skrajnych (mowa nienawiści, celowe szerzenie dezinformacji) większość z zebranych poparła wolność wypowiedzi jako fundamentalne prawo człowieka i obywatela.
Zapraszamy na kolejne debaty w których można będzie wyrazić swoje zdanie na nurtujące nas tematy i zagadnienia. Do zobaczenia na kolejnym spotkaniu!